_______
Ο πίνακας ετούτος της Κατερίνας Κανελλάκου μαζί με το κείμενο της Κωνσταντίνας Σανδάλη θα αναρτηθεί στις 21 Μαίου στην 1η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ "ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ" στη Λάρισα.
Και στάθηκα καταμεσής τους, και λύγισα μπρος το κρίμα της εγκατάλειψης, και δάκρυσα κρυμμένη μες στην θαλπωρή των χεριών μου.
Δεν με τρόμαζε η σκοτεινιά της απόγνωσης, η παγωνιά της απελπισίας, η αδικία της φυγής. Δεν ήταν που η νύχτα είχε πάρει το πιο πορφυρό της χρώμα, που δεν υπήρχε κανείς άλλος εκεί, ήταν που θώρησα τα απομεινάρια της ψυχής μου και θέλησα να τα κλάψω σαν ύστατη πλέον τιμή.
____
Κείτομαι πάνω σε φτερά πεσμένα, αγγέλων έκπτωτων απομεινάρια, μιας ευλογημένης εποχής μες στους αιώνες χαραγμένη.Και στάθηκα καταμεσής τους, και λύγισα μπρος το κρίμα της εγκατάλειψης, και δάκρυσα κρυμμένη μες στην θαλπωρή των χεριών μου.
Δεν με τρόμαζε η σκοτεινιά της απόγνωσης, η παγωνιά της απελπισίας, η αδικία της φυγής. Δεν ήταν που η νύχτα είχε πάρει το πιο πορφυρό της χρώμα, που δεν υπήρχε κανείς άλλος εκεί, ήταν που θώρησα τα απομεινάρια της ψυχής μου και θέλησα να τα κλάψω σαν ύστατη πλέον τιμή.
_________
