' ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΙΓΝΙΩΝ ' του Γιάννη Βαρουφάκη

Pin It

Επειδή δύσκολα μπορεί κανείς να βρει κάποιο κοινωνικό φαινόμενο που δεν

μπορεί να περιγραφεί ως παίγνιο, η Θεωρία Παιγνίων εμφανίζεται να υπόσχεται ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στις οποίες τα άτομα κατανοούν ότι το αποτέλεσμα για ένα άτομο επηρεάζεται όχι μόνο από τις δικές του πράξεις, αλλά και από τις πράξεις των άλλων. Συνέβη δηλαδή το καταπληκτικό να υποστηρίζεται ότι από το πως θα διασχίσουμε το δρόμο, έως την απόφαση να καταστρέψουμε τα πυρηνικά μας όπλα, να αυξήσουμε τις τιμές του πετρελαίου, να κάνουμε δωρεές, να γίνουμε μέλος ενός συνδικάτου, να παραγάγουμε ένα εμπόρευμα, να αποκτήσουμε παιδιά κ.ο.κ., μπορούμε τώρα να στηριχθούμε σε έναν μοναδικό τρόπο ανάλυσης: στη Θεωρία Παιγνίων.

Η Θεωρία Παιγνίων πλέον βρίσκεται παντού· αφού συνάρπασε όλη τη γενιά των οικονομολόγων μετά το 1970, εξαπλώθηκε σαν ανεξέλεγκτη πυρκαγιά σε όλες τις κοινωνικές επιστήμες. Οι θεωρητικοί των παιγνίων δεν άργησαν να προβάλλουν φιλόδοξους ισχυρισμούς όσον αφορά τη δυνατότητα της θεωρίας να καταστεί για τις κοινωνικές επιστήμες ό,τι είναι τα μαθηματικά για τις φυσικές επιστήμες: να αναδειχθεί δηλαδή στην ενοποιητική δύναμη που θα συνενώσει κάτω από την ίδια στέγη την πολιτική, την οικονομική, την κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία, κ.λπ. και θα τις μετατρέψει σε επιστημονικούς κλάδους μιας ευρύτερης «επιστήμης της κοινωνίας».